Mleko kozie jest przerabiane na wyśmienite sery. Kozy wraz z owcami należą do najdawniejszych zwierząt domowych. Ich oswojenie nastąpiło w południowo-zachodnich regionach Azji tysiące lat p.n.e., a wędrówki ludów przyczyniły się do rozpowszechnienia ich hodowli.

Kozy były źródłem mleka na długo, zanim zaczęto hodować krowy. Łatwo przystosowują się do warunków bytowania, mogą żyć w każdym środowisku. Zapewniają wyżywienie licznych narodów zamieszkujących zwłaszcza suche regiony świata. Nie natrafiają nigdzie na bariery religijne zabraniające spożywanie ich mięsa i są hodowane na całej kuli ziemskiej.

Aż w 90 procent kóz żyle w krajach rozwijających się, gdzie wysoko ceni się ich skóry, futra, mięso oraz mleko. Mleko kozie jest łagodne i aromatyczne. Jeżeli zwierzęta pasą się na łąkach bogatych w aromatyczne zioła , jak tymianek lub majeranek, ich aromat i smak przechodzą do sera.

• Mleko kozie jest łatwo strawne, ponieważ zawiera mniej laktozy niż mleko krowie. Ich śnieżnobiała barwa jest spowodowana brakiem beta-karotenu w kozim mleku. Ludzie cierpiący na nietolerancję cukru mlekowego chętnie spożywają kozie sery.

• Mleko kozie jest również stosowanie we wszelkich stanach chorobowych (np. astma, a nawet wczesne stadia raka) i osłabieniach organizmu.

• Mleko kozie nie zawiera metali ciężkich, ponieważ koza w sposób naturalny je izoluje.

• W Niemczech, Francji, Anglii i Stanach Zjednoczonych hoduje się kozy niemal wyłącznie do produkcji serów.

• Koza daje w ciągu roku taką ilość mleka, która dwudziestokrotnie przekracza ciężar jej ciała.